Peter Laviolette

Peter Laviolette

Peter Laviolette (2014)
Pełne imię i nazwisko	Peter Philip Laviolette Jr.[1]
Data i miejsce urodzenia	7 grudnia 1964 Franklin
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	188 cm
Pozycja	obrońca
Uchwyt	lewy
Kariera juniorska
Lata Klub 1982–1986 Westfield State College
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1986–1987 Indianapolis Checkers 77 (10) 1987–1988 Colorado Rangers 28 (5) 1988 New York Rangers 12 (0) 1988–1989 Denver Rangers 60 (6) 1989–1990 Flint Spirits 66 (6) 1990–1992 Binghamton Rangers 136 (20) 1992–1993 Providence Bruins 80 (13) 1993–1994 San Diego Gulls 26 (3) 1994–1997 Providence Bruins 195 (25) W sumie: 680 (88)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1987–1994  Stany Zjednoczone 124 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1997–1998 Wheeling Nailers 1998–2000 Providence Bruins 2000–2001 Boston Bruins (asystent) 2001–2003 New York Islanders 2003–2008 Carolina Hurricanes 2004 Stany Zjednoczone 2004 Stany Zjednoczone (asystent) 2005–2006 Stany Zjednoczone 2009–2013 Philadelphia Flyers 2013–2014 Stany Zjednoczone (asystent) 2014 Stany Zjednoczone 2014–2020 Nashville Predators 2020– Washington Capitals 2020 Stany Zjednoczone
Multimedia w Wikimedia Commons

Peter Philip Laviolette Jr. (ur. 7 grudnia 1964 w Franklinie) – amerykański hokeista grający na pozycji obrońcy, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Jako zawodnik reprezentował barwy: Westfield State College, Indianapolis Checkers, dwukrotnie Colorado/Denver Rangers, New York Rangers, Flint Spirits, Binghamton Rangers, dwukrotnie Providence Bruins oraz San Diego Gulls. Z reprezentacją Stanów Zjednoczonych dwukrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1988, 1994).

Jako trener jest zaliczany do grona najlepszych trenerów w historii lig AHL i NHL. Prowadził Wheeling Nailers, Providence Bruins (Puchar Caldera), był asystentem trenera Boston Bruins, prowadził New York Islanders, Carolina Hurricanes (Prince of Wales Trophy, Puchar Stanleya), Philadelphia Flyers (Prince of Wales Trophy), Nashville Predators (Prince of Wales Trophy) oraz Washington Capitals. Został także nagrodzony Louis A. R. Pieri Award – nagrodą dla najlepszego trenera ligi AHL. Jest czwartym po Billym Stewarcie, Bobie Johnsonie oraz Johnie Tortorelli amerykańskim trenerem, który zdobył Puchar Stanleya^[2], a także czwartym po Dickim Irvinie, Scottym Bowmanie oraz Mike'u Keenanie, który dotarł do finału Pucharu Stanleya z trzema różnymi klubami^[3][2].